اودین (به انگلیسی: Odin)‏ خدای خدایان در اساطیر نوردیک است. او که فرزند نامیده می‌شود زیرا که به راستی پدر همه خدایان است. از پیوند او با ایزدبانویی به نام بالدر، هودر، تیر و ثور شد و  

اودین هم خدای جنگ و مرگ است و هم خدای چامه و خرد. او نه روز گرسنه و تشنه به این سان که با نیزه خودش زخمی نیز شده بود، از ایگدرازیل آویزان ماند (به همین سبب نام ایگدرازیل به درخت جهانی داده شده است. ایگ از کنیه‌های اودین و به معنی هراس انگیز است) و پس از این زمان با آموختن نه سرود جادویی و هیجده رون، افتاد. از این رو او توانایی این را پیدا کرد تا مردگان را به سخن وادارد و با خردمندترین آنها رایزنی کند.

تالار اودین در آسگارد والهالا (سرای کشتگان) است و تخت نامور او، هیلدزکیالف که هنگام نشستن بر روی آن می‌تواند هر کجا از نه جهان را ببیند، در این تالار جای گرفته است. دو کلاغ به نامهای هوگین (اندیشه) و مونین (سرشت) هر روز گرد جهان پرواز کرده و برای او رخدادهای جهان را بازگو می کنند. دو گرگ به نامهای جری و فرکی نیز همیشه اودین را همراهی می‌کنند و اودین هر خوراکی را که برای او آورده می‌شود را به این گرگ‌ها می‌دهد زیرا او تنها می‌انگبین می‌نوشد و نیازی به خوراک ندارد.

اودین دارای گنجینه هایی است: نیزه‌اش گرونگنیر که هرگز به بی راه نمی‌رود؛ انگشتری جادویی دروپنیر که هر شب نه انگشتر مانند خودش پدید می آورد؛ و توسن هشت‌پای او که سلیپنیر نام دارد.

اودین تنها یک چشم دارد که مانند خورشید می‌درخشد. او چشم دیگرش را در برابر نوشیدن اندکی از آب چاه خرد (در برخی متون در برابر فرستادن نسیمی از این چاه) به نگهبان این چاه که میمیر نام دارد بخشیده است.

در جایی دیگر اودین در خوانی دشوار می‌انگبین سخن‌سرایی را از یوتون‌هایم می رباید. او هم رونها و هم خردی که از چاه خرد به دست آورده و هم می‌انگبین سخن‌سرایی را به انسان‌ها میبخشد.

در روز نبرد فرجامین، راگناروک، اودین بدست گرگ غول‌پیکری به نام فنریر کشته خواهد شد.

اودین نام‌های بیشماری دارد که برخی از آنها در اینجا آورده شده است: اوثین، وودان، ووتان (چهارشنبه روز اودین بوده و به نام وودان نامگذاری شده بود، اما کم کم به سان کنونی آن در آمده است)، واک، والتام، ایگ (در برخی کتاب‌ها هراس انگیز و برخی جاها اسب اخته! برگردان شده است)، بلیندی ( به معنای کور)، آلفادیر (پدر همگان)، والفادیر (پدر کشتگان)، هانگاگوث (خدای به دار آویختگان) و ...